Basında Biz

bir süredir yazamaya fırsat bulamamıştım, şimdi yazayım bari,

nşa da ekşide bir şey yazmaya karar verdiğinizde o başlık altındaki konu/kişi hakkında rasyonel bir bilgi, bir yaşanmışlık veya dişe değen bir yorumunuz olması gerekir. tabi ki bu başlık altında da yazanlarda yok, tabi ki her tarafı sığlıktan geçilmeyen sevgili ülkem yine beni şaşırtmadı… yine de merak edenlere bir kaç link bırakayım,

biraz yeşillendireyim sizleri;

doç dr. macit bitargil geçtiğimiz ay bizim hayatımızı kurtardı.

araştırdıkça öğreniyoruz ki kendisi kariyer olarak okuduğu okullardan yaptığı işlere, hep zamanının ilerisinde kalmış birisi, gerçek bir hekim, gerçek bir cerrah, gerçek bir insan, başarıdan başarıya koşmuş hayatı boyunca,

hem annemin hem babamın son zamanlarını yönetmeye çalışmak üzere geçirdiğimiz 10 hastane senesi tecrübesine dayanarak söyleyebilirim ki biz böyle bir hasta yaklaşımı görmedik. helal olsun her şeyden önce,

o bizi hiç tanımadan ( bizde onu tanımıyorduk ) büyük bir sorumluluk ve özveriyle kısa zamanda büyük kararlar vererek belki de dünyanın en zor ameliyatlarından birisini gerçekleştirdi geçtiğimiz ay,

sonradan öğrendik ki, her doktorun almak istemeyeceği türden bir riskte ameliyat,
sonradan öğrendik ki dikişlere bakan başka sağlıkçılar, helal olsun nakış gibi işlemiş adam diyorlar,

sonradan öğrendik ki kolay kolay kimse kalkamaz bu tip bir ameliyattan,

verilmiş sadakası varmış derler ya işte öyle bir durum,

abim 45 yasında sigara ve alkol kullanmayan hatta küfür dahi etmeyen pamuk gibi bir insan dır. biz hastanede bile değildik ve ailesinden kimse yoktu yanında, yürüyerek gittiği hastane acilinde.

aort diseksiyonu teşhisi konuldu. acil doktoru tuvalete bile gidemez 2 saat yaşamaz dedi bana, bir yandan abimle de normal konuşuyoruz telefonda bu arada, çok sinsiymiş meğer sem, yumurta kapıya dayanana kadar hiç anlaşılmazmış aort genişlemesi; küt diye götürürmüş, neyse özetle doktor acil ameliyata almamız lazım dedi, macit hoca o sırada müsait’miş, (normalde her zaman ulaşabileceğiniz birisi de değildir) , daha donanımlı bir hastaneye kaldırdılar, hoca ambulansa binip hastayla beraber gitti. ekibini topladı hazır etti o süre içinde vs.. her senaryoyu açık açık anlattı.

12 saatten fazla süren ameliyat gece 2 gibi bitti. bizde korkudan kapıda asker olduk tabi.

içeride neler yapıldığını ne kadar zahmetler çekildiğini belki teknik olarak anlatamam ama verilen özveriyi söyle özetleyebilirim,

bu tip ameliyatların % 80 ‘i masada vefatla sonuçlanır — net bilgi –
bu tip ameliyatların sonrasında ilk 2-3 gün %40 vefatla sonuçlanır -net bilgi-
bu tip ameliyatların sonrasında ilk 2 hafta %20 enfeksiyon veya başka sebeple vefatla sonuçlanır -net bilgi-

realitesi aklımızın bir kenarında dururken,

suyu çıkmış bir şekilde ameliyat sonrası kısa bir brifing verdi 15 kişiye, aynı günün sabahı kendisini 2 kez yoğun bakım kapısında görünce anladık ki hastayı bırakıp gitmemiş evine o kadar saatin üzerine, inanamadık ama öyle vallahi,

20 günden fazla yoğun bakım suresi ve sonrası, çok zahmetli bir süreçti, hepsini hem macit hocanın iradesiyle hem de hastane çalışanlarının özverisiyle atlatabildik, hala bu sürecin etkileri devam etmekte, vs.vs

inanın hastaneden çıkarken kendimizi mahcup hissettik, bir daha hasta olmayacağız diye söz veresimiz geldi, öyle bir adam, nasıl anlatayım bilemedim.

gazete küpürlerinden den iyi veya kotu, ünlü veya ünsüz hiç farketmez insanlar hakkında yazmayın abuk sabuk, ayıptır, günü gelir mutlaka.